موزیک

صحبت از بازیگر و بازیگری در ایران محدود به تامین فرهنگ و تزریق عقاید رفتاری غرب شده و گویی بازیگری که مانند آن‌ها نباشد نمی‌تواند حرفه‌ای و آکادمیک به حساب آید. نظام فکری موجود در بطن این هنر که به ذات آدم‌ها باز می‌گردد سبب پرورش روح خود و تاثیرگذاری آن بر دیگران خواهد شد، این نظم روانی منجر به تجزیه احوالات فردی می‌گردد. ما وقتی از بازیگر در ایران حرف می‌زنیم نمی‌توانیم بهروز وثوقی را یاد نکنیم یا از بهمن مفید حرفی به میان نیاوریم اما وقتی از بازیگری و تاثیرگذاری‌های فرهنگی آن می‌گوییم حتما عناوینی چون: رضا عطاران، پرویز پرستویی، مهران مدیری، مریلا زارعی به زبان خواهد آمد و... نوشته بازیگران همرنگ کدام جماعت شدند؟! اولین بار در روزنامه اینترنتی برداشت بلند. پدیدار شد. , ...ادامه مطلب

نیلوفر شیرانی | رسالت یک بازیگر نیلوفر شیرانی مستعدترین بازیگر نسل جوان سینمای ایران است، این فکت به معنای بزرگنمایی درباره یک شخص یا تعارفات این ‌چنینی نیست بلکه مسیر طی شده، هدف و چگونگی روند آن ثابت می کند آینده درخشانی پیش روی او است. اهمیت گفت و گو با این بازیگر قبل از آنکه جنبه رسانه‌ای – هنری داشته باشد می تواند چراغ راهی برای علاقه مندان به بازیگری باشد. تفاوت بازی شیرانی در قامت بازیگر که به عقیده من بازیگر همواره یک ابزار هنری است، میزان توجه او به نقش و جلب توجه نقاشی، بازی، او در اثر است. در ادامه این گفت و گو بیشتر با ویژگی‌های وی آشنا می شویم. علاقه به بازیگری از او درباره چگونگی شکل گیری‌ علاقه‌اش به بازیگری پرسیدیم: علاقه به بازیگری از زمانی را که به یاد می آورم در من ایجاد شد، اما مسئله‌ای که همواره با آن داشتم این بود که، چه مسیری را باید طی کنم تا علاقه‌ای که به واسطه آگاهی و مرور زمان تبدیل به رسالتم شده است، نمود بیرونی پیدا کند؟ از همین رو در جهت جویش علم آکادمیک این هنر قدم برداشتم. در حال حاضر دانشجوی رشته بازیگری در تهران مرکز هستم اما مسیری را که تا به امروز طی کردم مدیون کلاس‌هایی که در آموزشگاه بازیگری شرکت داشتم می دانم چرا که فکر می کنم هنر تنها یک علم و دانش نیست که مثلا بگوییم کسی در آن استاد شده است بلکه هنر اساسا به تجربه آدم‌ها و مولف‌ها بستگی دارد. تجربه‌ای که در آموزشگاه‌های بازیگری به دست آوردم به همراه حضور در نمایش‌ها و فیلم‌های کوتاه فاخر و آینده دار چراغی شد برای رسیدن به رسالتم. از هاویه تا تراژدی تنهایی از آنجایی که نیلوفر شیرانی علاوه بر چهره فتوژنیک خود توانمندی‌های خاصی در زمینه نویسندگی و داستان سرایی دارد؛ از ا, ...ادامه مطلب

ساناز اسدپور | گفت و گو با بازیگر نسل جوان ساناز اسدپور متولد اصفهان و اولین تجربه‌ بازیگری‌اش در تئاترهای فرشچیان و تالار هنر بوده و بعد از آن در فیلم کوتاهی به نام «یک زن و یک مرد» جلوی دوربین رفته است. اسدپور حقوق خوانده و همواره باور داشته است تحصیل در این رشته راهی نبوده که انتخاب قلبی‌اش باشد به همین دلیل فعالیت در رشته بازیگری را به صورت آکادمیک با شرکت در کلاس‌های بازیگری ادامه داده است. او که درگیر کلیشه اجتماعی قالب کشور، مخالفت پدر با فعالیت‌های هنری فرزند، شده بود به بهانه ادامه تحصیل در رشته حقوق به تهران سفر کرد تا به نوعی این دو موضوع را بتواند کارگردانی کند. بازیگری را زیر نظر رضا بهبودی، پیام دهکردی، هوتن شکیبا، نوید محمد زاده و… گذرانده است. او در سال ۹۶  فیلم سینمایی «شاه کش» به کارگردانی وحید امیرخانی بازی کرد. گفت و گو با این بازیگر نسل جوان سینمای ایران خواندنی و تجربه خوبی برای علاقه مندان به این رشته هنری خواهد بود. بازیگری از اسدپور درباره بهترین تجربه بازیگری‌اش پرسیدیم. من نقشم را در فیلم کوتاه «یک زن و یک زن» را خیلی دوست داشتم و ۶ ماه برای رسیدن به آن کاراکتر تلاش کردم. هدفم در بازیگری هم همواره همین بوده است، البته شاید این حرفم کلیشه‌ای باشد اما لذتی است که شخص از ساختن و خراب کردن، ایده پردازی و… مجموعه‌ای را تشکیل می دهد که به یک باره حال شخص خوب می شود و بازیگر وقتی مشغول تمرین است یک چیز دیگری از وجود شخص بیرون زده یا وجود داشته و به واسطه این حرفه کشف شده است. هدفم در واقع بیشتر لذت بردن است البته قطعا دیده شدن و مطرح بودن هم جز اون هدف‌هایی است که هر بازیگری در زندگی‌اش دارد. شخصیت و کاراکتر درباره تفاوت شخصیت و, ...ادامه مطلب

بهزاد دینی | انسانیت و بازیگری بهزاد دینی از بازیگران جدی سینمای ایران است که توانسته با مطالعه و تمرین در تربیت حس خود پیشرفت چشمگیری داشته باشد. دینی با استفاده از مطالعات استانیسلاوسکی و استراسبرگ در ادغام متد مختص به خود موفق بوده و برای رسیدن به نقش به عنوان یک نقاش، بازیگر، تصویری را در ذهن خود مجسم می کند که بُعد جدیدی از کاراکتر – شخصیت به دست می آید. دینی از هنرمندان چند بُعدی است؛ به این معنا که او نقاشی هم می کند و دستی بر فیلمنامه نویسی دارد. نقاشی‌های بهزاد دینی اگرچه به گفته خودش حال و هوای انزوا طلبی و رنجی از سکوت شخصی است اما به باور من این استعداد باعث شده او به نقش‌ها با زاویه‌ای مختص به خود نگاه کند. اخیرا نیز فیلم‌نامه ای با نام «انجام» نوشته که به لحاظ تکنیک در فرم و محتوا حرف تازه‌ای در سینمای کوتاه ایران دارد. گفت و گو با این بازیگر خوش آتیه سینمای ایران قطعا برای علاقه مندان به سینما و به خصوص رشته بازیگری جذاب و مفید است. انسان از دینی درباره چگونگی شکل گیری علاقه‌اش به بازیگری پرسیدیم: چون احساس می کنم تنها موجودی که می تواند به صورت افقی و عمودی انرژی را پرتو افکنی کند و مخاطب و اطرافیان خودش رو تحت تاثیر قرار بدهد انسان است و تا جایی که علم پیشرفت کند و ما به آن شبیه سازی برسیم مانند هنر موشن کپچر که بازیگران از طریق تزریق احساسات به کاراکترهای خیالی باعث انتقال آن به تماشاگر / مخاطب می شوند، حس می کنم بازیگری تنها عرصه‌ای است که می تواند این موجود همواره ناشناخته را به چالش بکشد. با کشف و پیدایش متاورس و فشار اقتصادی و سیاسی باید گفت هنرمند چه از گذشته، از دوران آیین‌ها گرفته و دوران نئو کلاسیک و الیزابتی تا دوران اکنون، مدرن و پست مدرن, ...ادامه مطلب

ali rafiei vardanjani علی رفیعی وردنجانی زاده هجدهمین روز از آخرین ماه پاییز ۱۳۷۱ در اصفهان است . وی از زمان طفولیت به نگارش انشا و یادداشت های روزانه علاقه نشان داد . رفیعی وردنجانی تا به حال سه عنوان کتاب : وقتی اوفیلیا می گرید ، احتکار احساسات و جغله را منتشر کرده است . , ...ادامه مطلب

ali rafiei vardanjani علی رفیعی وردنجانی زاده هجدهمین روز از آخرین ماه پاییز ۱۳۷۱ در اصفهان است . وی از زمان طفولیت به نگارش انشا و یادداشت های روزانه علاقه نشان داد . رفیعی وردنجانی تا به حال سه عنوان کتاب : وقتی اوفیلیا می گرید ، احتکار احساسات و جغله را منتشر کرده است . , ...ادامه مطلب