عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
همان يك لحظه اول
كه اول ظلم را می ديدم از مخلوق بی وجدان
جهان را با همه زيبايی و زشتی
بروی يكدگر ويرانه ميكردم
عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
كه در همسايه صدها گرسته ، چند بزمی گرم عيش و نوش ميديدم
نخستين نعره مستانه را اموش آندم
بر لب پيمانه ميكردم
عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
كه ميديدم يكی عريان و لرزان، ديگری پوشيده از صد جامه رنگين
زمين و آسمان را
واژگون ، مستانه ميكردم
عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
نه طاعت ميپذيرفتم
نه گوش از بهر استغفار اين بيدادگر ها نيز كرده
پارع پاره در كف زاهد نمايان
سبحه صد دانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد
اگر من جای او بودم
برای خاطر تنها يكی مجنون صحرا گرد بی سامان
هزاران ليلی نازآفرين را كو بكو
آواره و ديوانه ميكردم
عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
بگرد شمع سوزان دل عشاق سر گردان
سراپای وجود بی وفا معشوق را
پروانه ميكردم
عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
بعرش كبريايی ، با همه صبر خدايی
تا كه ميديدم عزيز نابجايی ، ناز بر يك ناروا گرديده خواری ميفروشد
گردش اين چرخ را
وارونه بی صبرانه می كردم
عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
كه ميديدم مشوش عارف و عامی زبرق فتنه اين علم عالم سوز مردم كُش
بجز انديشه عشق و وفا، معدوم هر فكری
در اين دنيای پر افسانه ميكردم
عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
همين بهتر كه او خود جای خود بنشسته و ، تاب تماشای تمام زشت كاريهای اين مخلوق را دارد
وگرنه من به جای او چو بودم
يكنفس كی عادلانه سازشی
با جاهل و فرزانه ميكردم
عجب صبری خدا دارد ! عجب صبری خدا دارد
محمد جواد افتخاری- کابل