احسان طالقانی | گفت و گو با فیلم ساز و تدوین گر جوان

احسان طالقانی | گفت و گو با فیلم ساز و تدوین گر جوان

احسان طالقانی نامی آشنا برای جوانان سینمای اصفهان است. از آنجایی که او هنر را بیشتر یک بازی مینیاتوری می بیند و خلاقیت بالایی در تدوین و اصلاح رنگ آثار سینمایی دارد، چرا که به نظرم بسیاری از آثار سینمایی کوتاه انجمن سینمای جوان اصفهان با دید هنری او به جشنواره ها راه پیدا کرده اند، جذابیت بالایی در این گفت و گو دیدم و مطمئن هستم مطالعه آن برای همه علاقه مندان به هنر سینما در اصفهان کنجکاو برانگیز است.

داستان از کجا شروع شد

از طالقانی در مورد چگونگی ورودش به عرصه سینما و ساخت فیلم کوتاه پرسیدیم که این گونه پاسخ داد: ورود من به سینما از تدوین آثار ویدئویی و سینمایی شروع شد و تا امروز نیز من را بیشتر به عنوان تدوین گر می شناسند؛ من از ۱۳ سالگی علاقه داشتم به تدیون ویدئو و همواره ساخت ویدئو کلیپ برایم جذاب بود که اکثر آنها هم کاملا دلی بود و قرار نبود جایی منتشر شوند؛ به دلیل آنکه در سنین پایین این کار رو می کردم و کارهایم دست به دست می شد به مجموعه های هنری مختلفی معرفی شدم و برای یک سری از مجموعه ها کلیپ های مناسبتی ساختم، در همین مسیر به صدا و سیما رسیدم و برای صدا سیما تدوین می کردم. وارد دانشگاه شدم با وجود آنکه در رشته نرم افزار تحصیل می کردم احساس کردم اطرافم کسایی هستند که مانند خودم ذائقه هنری دارند، آنها با تکنولوژی رابطه خیلی خوبی داشتند و نرم افزارهای جدید را به خوبی می شناختند. آنها به دلیل آن که موقعیت خوبی از نظر جغرافیایی و فرهنگی نداشتند آنطور که باید دیده نمی شدند. از همین رو تصمیم گرفتم کانون فرهنگی هنری گراف را تاسیس کنم و ایده ام هم این طور شکل گرفت که آدم های توانمند در حوزه تدوین، VFX، موشن گرافی و انیمیشن را دور هم جمع کنم و بستری را فراهم کنم که آنها هم دیده شوند. چرا که به واسطه تدوین برای موسسات سینمایی و صدا و سیما کارهای من دیده می شد و دوست داشتم این فرصت دیده شدن برای دیگران هم فراهم شود.

شروع گراف

از احسان طالقانی درمورد چگونگی فعالیت کانون گراف پرسیدیم که گفت: کانون گراف با سه نفر به غیر از خودم کارش را شروع کرد و رفته رفته پروژه های بزرگتر و حرفه ای تر انجام داد که در حال حاضر خود نمی توانم آمار دقیقی از کارهایی که انجام داده ایم بدهم چون تعدادش بسیار بالا است. فقط تقریبا می دانم که در این کانون بالای ۴۸۰ مستند، فیلم کوتاه، رپرتاژ تصویری، کلیپ ساخته شده است. و بیش از ۱۰۰ پروژه مناسبتی و تیتراژ در این کانون ساخته شده. من در سال ۹۴ به تهران مهاجرت کردم که در دانشگاه صدا و سیما کانون فیلم راه اندازی کردیم و هر هفته جلسات نقد و بررسی آثار سینمایی داشتیم. حتی جلسه نقد فیلم «محمد» ساخته مجید مجیدی را داشتیم تحت عنوان  سلسله نشست های سینمای دینی، مسعود فراستی در این جلسات حضور داشت و بعد از مدتی آن کانون به کار خود پایان داد. در موسسه شهید آوینی به عنوان فیلم ساز و تدوین گر، هنر مورد علاقه ام را ادامه دادم. بچه هایی بودند بسیار با استعداد مثل کاظم دانشی، محمد علیزاده فرد که فیلم کوتاه می ساختند. من به عنوان اولین تدوین گر جشنواره سما انتخاب شدم که به همین واسطه با موسسه آوینی همکاری خود را ادامه دادم. بعد از اون برنامه تلوزیونی چلچراغ را به دعوت آقای بحرالعلومی کارگردانی کردم که در ایام جشنواره هر شب از شبکه های مختلف پخش می شد. همزمان با برنامه ما برنامه زنده احسان علیخانی هم بود که این رقابت را تنگاتنگ کرد.

بازگشت به اصفهان و خلق یک برنامه کاملا دلی

از او که اکنون با پشت سر گذاشتن تجریبات زیاد به اصفهان بازگشته است راجع به فعالیت هایش در این روزها پرسیدیم که این گونه پاسخ داد: من تهران را بعد از آن برنامه ترک کردم و تصمیم گرفتم به ریشه خود برگردم. هنگام بازگشتم به اصفهان وارد برنامه تئاتر اصفهان شدم که دوستم مرتضی کمساری راه انداخته بود و در آن از تئاتر اطلاع رسانی می کرد و حمایت داشت. من در آن زمان کمک کردم یک سری برنامه هفتگی با نام شصت ثانیه با هنر اصفهان را تولید کردم به عنوان کارگردان و سردبیر آن مجله تصویری که اخبار تئاتر اصفهان بود و بعد کم کم گسترش پیدا کرد به همه هنرهای اصفهان که متاسفانه با یک سری مخالفت هایی رو به رو شد، کار متوقف شد. از من دعوت شد برای تدریس در موسسه هاتف و دپارتمان هنرهای دیجیتال و مجتمع آموزشی امیر کبیر. در سال ۹۷ بود که یکی از مهمترین برنامه های زندگیم را ساختم، یک برنامه کاملا دلی که به سفارش هیچ جایی نبود و دغدغه خودم بود به نام «خلوت سپید». قسمت اول را که ساختم به سفارش دوستان برنامه را برای آپارات فرستادم آنها استقبال کردند و قرار شد این برنامه را به صورت هفتگی در آپارات پخش کنیم. دغدغه من در این برنامه این بود که با هنرمندانی حرف بزنم که مولف هستند و حرفی برای گفتن دارند نه این که سلبریتی باشند بلکه دغدغه مندی‌شان برای هنر بود که برای من مهم بود. اتفاقی که افتاد با هنرمندان تئاتر اصفهان صحبت کردم که هم شناخته شده بودند و هم دغدغه مند. بعد تصمیم گرفتم این کار را یک سطح بالاتر ببرم و با هنرمندانی گفت و گو کنم که در سطح ایران شناخته شده اند به همین جهت یک وقفه ای ایجاد شد و بعد از این وقفه تلاش من برای گفت و گو با یک سری آدم ها بی نتیجه ماند. ایده ام این بود که خلوت سپید پنج فصل باشد که هر فصلش به یک هنر اختصاص داشته باشد نکته ای که وجود داشت این بود که این برنامه از یک ایده بزرگ تغذیه می کرد و گفت و گو محور بود و تنها صدای من شنیده می شد که فکر می کنم چون سلبریتی نبودم و البته هنوز هم نیستم از آن امتیازهای کافی برای اجرای چنین برنامه ای برخوردار نبودم. از همین رو تولید «خلوت سپید» برای من سخت شد و مجبور شدم پرونده آن را ببندم؛ هرچند که این پرونده هنوز در ذهن و دلم باز مانده است. من بعد از این برنامه به طور کلی تولید برنامه اینترنتی را کنار گذاشتم.

پروژه های سینمایی، کرم چاله

احسان طالقانی درباره کارهای اخیرش توضیح داد: در طی سالهای اخیر همواره با دوستان فیلم ساز به عنوان تدوین گر، VFX و کالریست همکاری داشتم. پروژه ای را به سفارش بچه های سپاه برای سردار قاسم سلیمانی کارگردانی کردم به نام «صفر خروج» که تجربه خوبی برایم بود که به دلیل VFXهای زیاد و شرایط سخت تولیدی مورد توجه قرار گرفت. در آغاز سال ۱۴۰۰ با فیلمنامه فردین انصاری فیلمی که تحت حمایت دفتر تخصصی قرار گرفت را ساختم؛ «کرم چاله» آماده حضور و پخش در جشنواره ها است؛ که رسما اولین فیلم کوتاه من است.

تخصص

از طالقانی در مورد جایگاه و تخصص اش در سینما پرسیدیم که او اینگونه برایمان گفت: من در مورد خودم اگر بخواهم کلمه ای را به کار ببرم در سینما، مونتور (Monteur) را برای خودم انتخاب می کنم؛ البته نه به معنای کلاسیک روسی اش به معنای آن که گویی من می توانم چیزهایی را کنارهم مونتاژ کنم و یک چیز جدیدی خلق کنم. یعنی من هرگاه فیلمی را تدوین کرده ام صرفا در آن اثر اپراتور نبوده ام که پلان ها را کنار هم بچینم. و این فقط در حوزه تصویر نیست بلکه من یک سری فایل موسیقیایی تولید کرده ام برای مثال صدای شاملو را بازسازی و یا موسیقی جدیدی برای آن تولید کرده ام. حتی من کلیپ هایی که ساختم ممکن است تصاویر آن آرشیوی بوده باشد اما معنای جدیدی در پی داشته است. خیلی دوست دارم فیلم سینمایی بسازم که البته می ترسم دچار آسیب هایی شوم چرا که من آدم کمال گرایی که درست آن کامل گرایی است، هستم. همواره به دنبال فیلمنامه خوب بودم و چون خودم هم فیلم نامه نویس نبوده ام این کامل گرایی در من بیشتر شده است.

هنرمندی

او درباره هنرمند بودن و نگاهش به هنرمندی گفت: من نگاهم به هنر و هنرمندی این گونه است که یک انسان مجنونی بودم که این جنون مرا در مسیری انداخته که فیلم ساخته ام و همچنان دلم می خواهد فیلم بسازم. در واقع دیده شدن به واسطه هنر و هنرمندی بعد از آن مجنونی در عالم هنر برایم مهم است. در آخر باید بگویم ساحت هنر در دنیای امروز و جامعه ما ساحت کوتاهی شده است. و با یک سری امور دنیوی، نه آنکه بد باشد، ما اندازه هنر را کم کرده ایم. هنر جایی است که فلسفه، عقل و کلام از به زبان آوردن عاجز است. ساحتی پیدا می کند هنر از نظر معنوی و زیبایی شناسی یعنی که من حرفی را برای گفتن دارم که آن حرف یا خودش زیبا است یا آن قدر مهم است که با زیبایی تمام می خواهم آن را نشان دهم. من خودم را آرتیست نمی دانم چرا که آرتیست باید تمام وجودش در ساحت هنر باشد و من گاهی به خاطر مصلحت یا از درد نان مجبور شدم کارهایی را انجام دهم که دغدغه من نبوده است.

برای ورود به کانون رسانه‌ای هنری گراف کلیک کنید

نوشته احسان طالقانی | گفت و گو با فیلم ساز و تدوین گر جوان اولین بار در روزنامه اینترنتی برداشت بلند. پدیدار شد.